இன்னமும் வலிக்குது.... ஆனால் ...
துணிகளை மடித்து வைப்பது, ரவியின் தின வேலை ஆகிவிட்டது. "துணியை மடிச்சு தரேன்னு, அப்படியே ஒவ்வொண்ணையும் பார்த்து நேரம் வேஸ்ட் பண்ணாதேடா" என்றாள், சிரிப்பை விழுங்கிக் கொண்டே. ரவியும், புரிந்தவனாக, ஒன்றும் பேசாமல், துணிகளை மடித்து கொடுப்பான். அவன் விரும்பும் சிவப்பு தாங் ஜட்டி அதற்கப்புறம் வரவே இல்லை. அவர்களிடையே துணிமணிகளை பொறுத்த வரையில், வெட்கம் துறந்து இருவரும் எல்லாவற்றையும் பற்றி பேசினர்.
ஒரு நாள், ராஜு அவசரமாக காலையிலேயே சுதுவை பள்ளிக்கு கூட்டி சென்று விட்டான். அங்கிருந்து அவனுக்கு நேரடியாக ப்ளைட் பிடிக்க வேண்டியிருந்தது. ஒரு வாரம் டூர் போகவேண்டி இருந்தது. எல்லோரும் சென்றபின், ரவி படிக்க உட்கார்ந்தான். அப்போது கீழிருந்து, தடாலென்று ஒரு சத்தம்.
பாத்ரூமில், துணி துவைத்து கொண்டிருக்கும் போது, சோப்பு தண்ணியில் அண்ணி வழுக்கி விழுந்திருந்தாள். ரவி அந்த சத்தம் கேட்டு ஓடிவந்தான். வெறும் பாவாடை, ப்ளவுஸ் போட்டுக்கொண்டு, இடுப்பை பிடித்தவாறு அனிதா மிகுந்த வேதனையில் தரையில் கிடந்தாள். "அண்ணி, என்னாச்சு?" "பார்த்தா தெரியலை? துவைக்கறப்ப வழுக்கி விழுந்திட்டேண்டா." ரவி அவள் கையை பற்றி இழுத்து பார்த்தான். வலியில் கத்தினாள். "ஹ்ம்ம்ம்.. அண்ணி, உங்களை அப்படியே அசைக்காமல் தூக்கிப் போய் உங்க படுக்கையில போடணும்... அப்புறம்தான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா உங்க வலியை போக்கலாம்.. கொஞ்சம் பொறுத்துக்கங்க." என்று அவளுடைய தோளுக்கு அடியிலும், தொடைக்கு அடியிலும் கை நுழைத்து, தன் அண்ணியை அலாக்காக தூக்கினான். அந்த வலியிலும், அனிதா, ரவியின் பலத்தை கண்டு வியந்தாள். அப்படியே தூக்கிக் கொண்டு போய் படுக்கையில் கிடத்தினான். "அம்மா... வலிக்குதே... யப்பா...." என்று குப்புற புரண்டு படுத்தாள் அனிதா. ரவிக்கு இது எதுவுமே மனதுக்கு எந்த சஞ்சலத்தையும் உண்டுபண்ணவில்லை. தன் அண்ணிக்கு என்ன தேவையோ, அதை மட்டும் செய்வதில் கவனமாக இருந்தான். அடுப்பில், தண்ணீரை கொதிக்க வைத்தான். பாத்ரூம் சென்று சோப் தண்ணீரை துடைத்து சுத்தம் பண்ணி, அவளது நனைந்த புடவையையும் எடுத்து வந்தான். ஒரு டவலால், அனிதாவின் மீதிருந்த சோப்பையும் துடைத்து விட்டான். அதற்குள், அடுப்பில் வைத்திருந்த தண்ணீர் கொதித்து விட்டது. அதில் சிறிது ஐயோடெக்ஸ் கலந்து, "அண்ணி, எங்க வலிக்குதுன்னு சொல்லுங்க?" என்று கனிவுடன் கேட்டான்.
ஒரு டவலால், அனிதாவின் மீதிருந்த சோப்பையும் துடைத்து விட்டான். அதற்குள், அடுப்பில் வைத்திருந்த தண்ணீர் கொதித்து விட்டது. அதில் சிறிது ஐயோடெக்ஸ் கலந்து, "அண்ணி, எங்க வலிக்குதுன்னு சொல்லுங்க?" என்று கனிவுடன் கேட்டான்.
அனிதா விழுந்தது அவளது தொடையில். அவளது புட்டத்திலும் தொடையிலும்தான் முழு வலியும். அதனால், சற்று இடுப்பும் வலித்தது. ஆனால், ரவியிடம், தன் குண்டியில் வலி என்றா சொல்ல முடியும். "இடுப்பிலதாண்டா... ரொம்ப வலிக்குதுடா."
"நான் நீவி விடறேன், அண்ணி. வலி போயிடும்" ஒரு துண்டை எடுத்து அவளது பெருத்த பிருஷ்டங்களுக்கு மேல் வளைந்து நெளிந்த இடையை தடவிக் கொடுத்தான். துண்டை, வென்னீரில் தோய்த்து மெதுவாக ஒத்தடம் கொடுத்தான். அவனது விரல்கள் அவ்வப்போது அவளது இடையை தொடும்போது அனிதா நெளிந்தாள்.
"என்னண்ணி?"
"கூச்சமா இருக்குடா. கிச்சு கிச்சு பண்ணுது"
"நாந்தான அண்ணி... பொறுத்துக்கோங்க." என்று அவளது இடையை நேர்த்தியாக பிசைந்தும் வருடியும் விட்டான். அப்போதுதான் தொலை பேசி அடித்தது. தன் கையால் கார்ட்லெஸ்ஸை எடுத்து அனிதா பேசினாள். ஏர்ப்போர்ட்டிலிருந்து ராஜு. "என்னடி? எல்லாம் சரியா இருக்கா?"
"இல்லை. நான் பாத்ரூமில் வழுக்கி விழுந்திட்டேன். ஒரே வலி. நீங்க இங்க வந்தா கொஞ்சம் ஹெல்ப்பா இருக்கும்"
"என்ன, ஏதாவது எலும்பு முறிஞ்சிடுத்தா என்ன?"
"இல்லை, ஸ்ப்ரெய்ன் தான். ஆனாலும் வலி தாங்கலை" என்றாள் முனகிக் கொண்டே. ரவியும் அவளது இடுப்பை பிடித்து பிசைந்து பொண்டிருந்தான்.
"அப்ப சரி, அது சீக்கிரம் போயிடும். எனக்கு மிக முக்கியமான மீட்டிங்டி இது. அப்படி எல்லாம் வர முடியாது. ஒத்தடம் போடு. எனக்கு ப்ளைட் நேரம் ஆகுது... அப்புறம் பேசலாம், என்ன?" என்று அவள் பதிலை எதிர்பாராமல் போனை வைத்து விட்டான் ராஜு. தன் மனைவி விழுந்ததும் கூட இந்தாளுக்கு ஒரு பொருளாக தெரியவில்லையே என்று மிகவும் கோபப்பட்டாள் அனிதா. கோபத்தை விட வருத்தமே அதிகமாக இருந்தது. நம்மை பற்றி கவலை இல்லாத இந்தாளுக்கு நான் ஏன் இப்படி காத்திருக்கிறேன் என்று தன்னை தானே கடிந்து கொண்டாள்.
அதற்குள், ரவி, அவளது மெலிந்த இடையை மஸாஜ் செய்வதை நிறுத்திவிட்டான். அவளுடைய படுக்கை அறையில், அனிதாவை பாவாடை ப்ளவுஸ்-ல் விட்டு விட்டு அவசர அவசரமாக ரவி வெளியெ சென்றான். "ரவி, எங்கேடா போறே?" என்று அனிதா கத்தியதற்கு பதில் கிடைக்கவில்லை. எழுந்திருக்க முடியாமல் என்ன செய்வது என்று அரை மணிநேரம் குழம்பினாள் அனிதா. நகர்ந்தாலே அவளது புட்டத்திலும் தொடையிலும் எக்கச்சக்க வலி."ரவி, எங்கேடா போறே?" என்று அனிதா கத்தியதற்கு பதில் கிடைக்கவில்லை. எழுந்திருக்க முடியாமல் என்ன செய்வது என்று அரை மணிநேரம் குழம்பினாள் அனிதா. நகர்ந்தாலே அவளது புட்டத்திலும் தொடையிலும் எக்கச்சக்க வலி.
அந்த நேரத்தில், ரவி, அழகாக ஒரு தட்டில் தோசை மற்றும் சட்னியுடன் அவளுடைய படுக்கை அறைக்குள் வந்து..."அண்ணி, நீங்க சொல்லிக் கொடுத்த மாதிரி பண்ணியிருக்கேன்... நல்லா இருக்கா சொல்லுங்க" என்று அவளுக்கு ஊட்டி விட எத்தனித்தான். "ச்சீ. என்னடா இது. எனக்கு போய் ஊட்டி விடறே?" "அண்ணி, இதுக்கு போய் ஏன் வெட்க படறீங்க. உங்களுக்கு சீக்கிரம் இந்த வலி போகணும்னா, அசையாம இருங்க, நான் உங்களை கவனிச்சிக்கிறேன்" என்றான் கனிவுடன். அனிதாவின் கண்கள் ஈரமாயின. கணிகொள்ளாமல் இருக்கும் அவள் கணவன் எங்கே, இந்த இளம் காளை எங்கே.... "சரிடா, நீ என்ன வேணா செய்."
சிரித்துக் கொண்டே, ரவி, அனிதாவுக்கு தோசை ஊட்டிவிட்டான். பிறகு அழகாக வாயையும் தொடைத்துவிட்டு, "ஹ்ம்ம்ம்... அண்ணி, நீங்க மஸாஜுக்கு ரெடியா?" என்று மீண்டும் அவளது இடுப்பை பற்றி கொண்டான். அனிதா அவனது இடுப்பு மஸாஜை கண்களை மூடி ரசித்தாலும், அவளது வலி எல்லாம் புட்டத்தில் இருந்தது. கிட்டத்தட்ட ஒரு மணிநேரம் மசாஜ் செய்து சற்று களைத்து போய்விட்டான், ரவி. ஒரு அரை மணினேரம் அப்படியே கட்டிலின் அருகில் அமர்ந்து கண்ணயர்ந்தான். அனிதா அவனை அன்புடன் பார்த்தாள். ' நான் ஏன் இவனிடம் சங்கோஜப்பட வேண்டும்? என்னை நேசிக்கும் நண்பன்தானே இவன்.. இவ்வளவு பாசம் வைத்திருக்கிறானே... என் புருஷனை விட இவனுக்கு ஏன் இவ்வளவு அக்கறை' என்றெல்லாம் அவளது மனதில் அசை போட்டாள்.
மீண்டும் ரவியின் கைகள் அவளது இடையை வளைத்து வருட ஆரம்பித்ததும், தன் எண்ணங்களிலிருந்து விடுபட்டாள். "ரவி, இன்னும் வலிக்குதுடா..."
"புரியல அண்ணி. இவ்வளவு மஸாஜ் கொடுத்தா கொஞ்சமாவது பெட்டராகணுமே? ஏன் ஆகலை..." என்று வியந்தவாறே அவளது இடுப்பை பிசைந்தான்.
"அது வந்து... அது வந்து.... இடுப்புல வலி எல்லாம் போயிடுச்சு... ஆனா, அதிகமான வலி அங்க இல்லடா..." என்றாள் தயங்கிஇன்னமும் வலிக்குது.... ஆனால் ...
"அது வந்து... அது வந்து.... இடுப்புல வலி எல்லாம் போயிடுச்சு... ஆனா, அதிகமான வலி அங்க இல்லடா..." என்றாள் தயங்கி
"என்ன அண்ணி இது... நான் உங்க இடுப்பை போய் பிசைஞ்சு ஒரு வழி ஆக்கியாச்சு... உங்களுக்கு எங்கதான் வலின்னு சொல்லுங்க. அங்க தடவித்தரேன்." என்று அவள் முதுகில் உரிமையோடு ப்ளவுஸ் பேல் கைவைத்து பேசினான்.
"அது வந்து... அது வந்து... சொல்ல வெட்கமா இருக்குடா..."
"வலியை நீங்கதான் அனுபவிக்கறீங்க... சொன்னா நான் ஹெல்ப பண்ணுவேன்.. இல்லேன்னா அண்ணன் வர வரைக்கும் இப்படித்தான். என்னங்க அண்ணி, சின்னப் பொண்ணு மாதிரி. சொல்லுங்க, எங்க வலிக்குது... இங்கயா?" என்று முதுகைத் தொட்டான்.
"இல்லை"
"இங்கயா?" என்று தோள்பட்டையை தொட்டான்.
"இல்லைடா" என்று தோளை குலுக்கினாள்.
"இங்கையா?" என்று அவளது அழகான கைகளை தடவினான்.
"இல்லைடா, மடையா. கையில வலின்னா, நான் ஏண்டா வெட்கப்படறேன்?" என்று உதட்டை கடித்து கொண்டாள்.
"அப்ப, இங்கயா" என்று அவள் பாவாடைக்கு சற்று மேல் இருக்கும் முதுகு எலும்பை தொட்டு தடவினான்.
"கொஞ்சம் கீழடா" அனிதா தன் உதட்டை கடித்துக் கொண்டே சொன்னாள்.
திடீரென்று, ரவியின் உணர்ச்சிகள் வேறு திசையில் திரும்பின. இதுவரை, அண்ணியாக இருந்தவள், இப்பொது அனிதாவாக தோன்றினாள். செய்வதறியாது, தன் கைகளை அவளது மதர்த்த பின்புறங்களில் வைத்து, "இங்கயா, அண்ணி?" என்றி தயங்கி கேட்டான்.
அனிதா மெதுவான முனகலில், "ஹ்ம்ம்ம்.. அங்கதாண்டா." என்று கூவினாள்.
"அண்ணி, இங்க மஸாஜ் செய்யட்டா? உங்க பின்புறத்தை தொட்டா பரவாயில்லையா?" "ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்" அவனுடைய கணகளை தவிர்த்து பதில் சொன்னாள்.
மெதுவாக அவன் கைகளால் அவளது பிருஷ்டங்களை பற்றிக் கொண்டு பாவாடையோடு சேர்த்து பிசைந்தான். சற்று கீழிறக்கி அவளது தொடைகளையும் மெதுவாக அழுத்திவிட்டான். "ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்..." அனிதாவின் வலி மெதுவாக மறைய தொடங்கியது. இதயத்தில் ஒரு வலி தொடங்கியது, இருவருக்கும். சற்று தைரியம் வந்தவனாக, ரவி அவளது குண்டியை சப்பாத்தி பிசைவது போல துவைத்து எடுக்க ஆரம்பித்தான். அவ்வப்போது கைகளால், தொடைகளுக்கு நடுவிலும் வைத்து அழுத்த, அனிதா வெட்கமின்றி முனகினாள். கிட்டத்தட்ட பதினைந்து நிமிடம் வேறு ஒன்றும் செய்யாமல், அவளது குண்டியையே பதம் பார்த்தான், ரவி. அவனையே அறியாமல், அவனது கோல் எழுந்து ஜட்டியுடன் போராடியது. இதற்கு அப்புறம் என்ன செய்வது என்று இருவருக்கும் தெரியவில்லை.கிட்டத்தட்ட பதினைந்து நிமிடம் வேறு ஒன்றும் செய்யாமல், அவளது குண்டியையே பதம் பார்த்தான், ரவி. அவனையே அறியாமல், அவனது கோல் எழுந்து ஜட்டியுடன் போராடியது. இதற்கு அப்புறம் என்ன செய்வது என்று இருவருக்கும் தெரியவில்லை.
அவளுடைய பாவாடை அவனுக்கு தடையாக இருந்தது. ரவி, மெதுவாக, "அண்ணி, உங்க பாவாடையை கொஞ்சம் கீழ இறக்கினா, நல்லா பண்ணலாம். உங்க தொடையையும் மசாஜ் செய்து தரேன். உங்களுக்கு பரவாயில்லைன்னா, கொஞ்சம் கீழ இறக்கறீங்களா?" என்றான். அனிதா ஒன்றுமே பேசவில்லை. அளவு தாண்டிவிட்டோமோ என்று பயந்துவிட்டான் ரவி. முகமெல்லாம் வியர்த்து விட்டது அவனுக்கு.
ஒரிரு நிமிடங்களுக்கு பிறகு, அனிதா கைகளால் ஊன்றிக்கொண்டு தன்னை உயர்த்திக் கொண்டு, தன் பாவாடை நாடாவை அவிழ்த்தாள். பின் அதை சற்றி கீழே தள்ளி மீண்டும் படுத்துக் கொண்டாள். ஆனால், வெட்கத்தால், ரவியின் பக்கம் பாராமல், மறு பக்கம் தலையை திருப்பி கொண்டாள்.
புரிந்து கொண்ட ரவி, அவளது பாவாடையை மெதுவாக கிழே இழுத்து, முட்டி வரை கொண்டுவந்து விட்டான். வெளிர் நீல பாண்டீ அணிந்திருந்தாள். இரண்டு கோளங்களிலும் அழகாக படர்ந்திருந்தது அவளது ஜட்டி. அதன் அழகை பார்த்து ரசித்தான் ரவி. அவளது தொடையில் கை வைத்து மெதுவாக பிசைந்து விட்டான். அனிதா முனகுவது போல ஏதோ சத்தம் செய்தாள். தொடையின் உள்பாகத்தில் அழுத்தியவாறு கைகளை மேல் நோக்கி தடவ, அனிதா, தன்னையும் அறியாமல் தொடையை விலக்கி காட்டினாள். தொடைகள் சேரும் இடத்தில் பாண்டியின் மேலூடே கைவைத்து அழுத்தினான்.
"ங்ங்ஙா...ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்ம்...ரவீ.....ஹ்ம்ம்ம்... என்னடா பண்ண்ண்ணறே...ம்ம்ம்ம்....ச்சீய்" என்று ஏதோ வேறு உலகில் இருப்பது போல் பிதற்றினாள். ரவி அவள் தொடை இடுக்கை விட்டு, அவளது இரு கோளங்களிலும் கைவைத்து பிடித்தான். இரண்டையும் மெதுவாக பிடித்துவிட்டு பிசைந்தான். பிசைய பிசைய அவளது உடல் சூடேறியது. ரவியின் கோல் அவனது ஷார்ட்ஸை ஈரமாக்க தொடங்கியது. அவனது கைகள் பிசைய பிசைய, அவளது ஜட்டி மெதுவாக கிழிறங்க ஆரம்பித்தது. அவளுடைய குண்டிப்பிளவின் ஆரம்பத்தை முதன்முதலாக பார்த்தான். இன்னும் பார்க்க தூண்டியது அந்த இனிய பிருஷ்டங்கள். தன் கைகளால், அவளது தொடை வழியே, அவளது ஜட்டிக்குள் மெதுவாக கைவிட்டு அவளது அம்மணக்குண்டியை தொட்டுப் பார்த்தான்.
